Er was een tijd dat ik nog niet echt schilderde. Schrijven was toen het ding. Ik was een soort straat-poëet. Veel van deze teksten waren in Hoorn op straat te lezen. Soms hele gedichten, meestal grappige zinnetjes. “Was ik maar een Bloemetje” werd zelfs een soort hitje. Omdat het verboden is om grappige zinnetjes op straat te schrijven leek het me onverstandig om foto’s te maken. Van de zinnetjes op straat zijn dus helaas weinig tot geen foto’s.
